De Zestig van Texel

De Zestig van Texel is ontstaan na gedachtegoed van Jan Knippenberg. Hij was een ultraloper die jarenlang op Texel woonde en daar geschiedenisdocent was. Hij liep als training geregeld de ronde van Texel (60 km). Na plannen voor een Marathon, stelde Knippenberg voor een ultraloop te organiseren, omdat er volgens hem al genoeg marathons in Nederland waren.

Jan knippenberg

Hardlopen begon voor mij in Januari 2012 op mijn 35^e als  noodzaak om gezonder te wordenen nu op mijn 40^e ga ik dus  gewoon de 60 van Texel lopen. En ik heb er echt onwijs veel zin. Dit is niet mijn eerste ( of laatste ) Ultra-afstand maar dit is toch wel een van de meest bekende ultra’s in Nederland wat het speciaal maakt.

Ik voel me sterk en ik heb er het volste vertrouwen in dat ik hem binnen de tijdslimiet van 7 uur zal uitlopen. Drie weken voor de 60 van Texel heb ik nog een laatste lange duurloop (44KM ) als training gelopen en vorig weekend nog 2 x 25Km met daarna een week 100% rust. Beiden afstanden hadden een aardige hoeveelheid strand kilometers dus ik sta (denk ik ) goed voorbereid aan de start en ik ga vol vertrouwen richting Texel.

Samen met Monique en Irene die met ons mee reist gaan we richting Den Helder om daar de veerboot naar Texel te nemen. Monique en Irene lopen samen met Margaret en Tom de Estafette loop van ieder 15Km. Het avontuur is alleen al leuk omdat ik nog nooit op Texel ben geweest. Het weer lijkt vandaag mee te zitten en na ongeveer een uur rijden komen we in Den Helder aan.

Ik dacht dat het erg druk zou zijn maar dat is het dus helemaal niet en er is voldoende plek om te parkeren. We zetten de auto op de parkeerplaats naast het Marine Museum en na 10 minuten lopen zijn we bij de veerboot waar we voor €2.50 retour een kaartje kopen en daar komen we Tom ook al tegen. Het is maar kort wachten op de veerboot en na vertrek komen we ongeveer 20 minuten later aan op Texel.  Het eerste wat meteen opvalt is wind. Veel wind. De wind komt uit het Noorden dus dat wordt lekker tegen de wind in beuken de eerste 35 kilometer.

Op Texel worden we meteen welkom geheten door Petra Kerkhoven die haar ASICS Frontrunner maatje Irene en dus ook ons met veel enthousiasme komt ophalen. We lopen naar de startlocatie waar eigenlijk alles echt perfect geregeld is.

De start van de 60 km is bij het NIOZ (Koninklijk Nederlands Instituut voor Zeeonderzoek), vlak bij de aankomstplaats van de veerboot.

De startnummers ophalen gaat lekker vlot en daarna konden we onze bagage inleveren in rolkarren die dan vervolgens met een vrachtwagen naar de Finish locatie gebracht wordt waar je kan douchen bij de lokale voetbalclub. Echt goed geregeld allemaal.

Inmiddels komen we meerdere bekenden tegen die ook de zestig  gaan lopen vandaag wat zo’n wedstrijddag altijd nog veel leuker maakt. Manon, Pascal Priem, Nicole en vele andere bekenden druppelen binnen. Ook de latere winnaar Pascal van Norden loopt relaxed rond en maakt een praatje met iedereen. We nemen met z’n allen nog een bakkie koffie en na een laatste sanitaire stop is het zover en zoek ik het start vak op en ga ik bij Manon, Nicole en Pascal staan.

Mijn uitrusting voor vandaag:

Korte broek en T-shirt met lange mouwen, trucker cap & zonnebril.

Salomon 10L Rugzak om met 1.5 Liter Water, 1 Soft-flask met Hammer Perpetuem, 2 x Cliff Bar shot  Bloks , Achterin een schoon shirt en regenjas. GoPro voor de foto’s en mijn GSM. Suunto Ambit 3 Peak  om de pols met 100% batterij.

Qua uitrusting kan er dus niets fout gaan.

En dan.. START!

Daar gaan we. Eindelijk. Langzaam komt het startvak op gang en ik loop samen met Manon, Nicole en Pascal het eerste gedeelte maar dicht bij het strand merk ik dat we Manon en Nicole kwijt zijn en Pascal verdwijnt op het eerste gedeelte van het strand voor me en dat vind ik eigenlijk wel best. Samen met anderen trainen vind ik leuk maar wedstrijden loop ik liever alleen in mijn eigen bubbel. Geen muziek, geen gepraat, alleen maar lopen. Heerlijk.

Het eerste deel van de route loopt langs de westkant door de duinen en over het Noordzeestrand naar de noordpunt

Het strand voelt in het begin vrij  hard maar na een paar kilometer wordt het een dunne strook met zacht zwaar zand en veel tegenwind en zijn we genoodzaakt om dicht bij het water te lopen. Na een kilometer of 10 strand gaan we de Duinen over een klein stuk bos in waar we daarna op een verharde weg komen en zo langs het eerste wisselpunt van de estafette lopers komen. Daar zie ik Monique staan die wacht op Margaret om haar gedeelte te gaan lopen.

Hierna komt na een mooi stuk natuurgebied het 2^e gedeelte strand van ‘slechts ‘ 5km maar hier slaat het weer kort om.. Waar we eerst in de zon liepen zie ik nu in de verte een bui boven de zee aankomen en begint het steeds harder te waaien.

En waar ik en de wolk elkaar treffen op het strand ontstaat een hagelbui die echt even goed pijn doet 😉 Ik was echt happy met mijn zonnebril en pet op want ik zag andere lopers zich omdraaien omdat de hagelstenen door de harde wind echt heel veel zeer deden. Het was gelukkig echt een plaatselijke bui want 5 minuten later was het over en mochten we het strand weer af met gloeiende benen van de hagelstenen.

Na dit gedeelte liepen we richting de vuurtoren die je wel ziet maar waar je niet eens in de buurt komt en draai je na 35km ongeveer terug in Zuidelijke richting. Hier begint eigenlijk het “ 2e deel “ van de 60 van Texel. Het tweede deel gaat langs de waddenkant. Dit deel is geheel verhard en loopt via Oosterend en langs de haven van Oudeschild met aan het einde de beklimming van de Hoge Berg.

Dit deel is eigenlijk het ‘saaist ‘maar ook wel weer lekker omdat ik eindelijk wind mee had en harde ondergrond best lekker is na heel veel strand en onverhard. Vanaf hier is het gewoon je calorieën naar binnen blijven werken en door blijven lopen want vooral in het eerste gedeelte kom je weinig mensen ( wel schapen ) en publiek tegen en komt het echt aan op karakter en simpelweg de ene voet voor de andere blijven zetten.

Gewoon doorlopen .

Tussen ongeveer de 45-50Km had ik het even erg zwaar maar na wat Gel Blocks kwam na 20 minuten de energie weer terug en kon ik rustig de laatste 10km uitlopen. Het laatste stuk kom je wel weer terug in de bewoonde wereld en langs  de haven wat ook voor de nodige afleiding zorgt.

Uiteindelijk ben ik gefinisht in 06:32 , ruim binnen de 7 uur.

Al dacht ik er net na de finish heel anders over ( Dit nooit meer! ) :

De Zestig van Texel is een fantastisch avontuur en ik zie nu al uit naar Editie in 2019 waar ik onder de 6 uur wil finishen.

Tot dan!