De Zevenheuvelenloop: Waar niet alleen de lopers hun voetafdruk achterlieten…

Mascha: Zondag 16 november was het Zevenheuvelentijd, voor deze keer vertrok ik vanaf het station in Den Bosch met de trein richting Nijmegen. Rond 10u hadden Erik en ik daar afgesproken, zodat we samen naar Nijmegen konden reizen…… Wel zo gezellug!

Eenmaal aangekomen in Nijmegen besloten Erik en ik vast naar de T-shirt uitgifte te gaan. Erik zelf liep door een blessure niet mee, maar zijn shirt moest natuurlijk wel mee naar huis. Dus liepen we onder paraplu, want het regende helaas, naar de T-shirts. Daar hebben we gewacht op de rest van de crew. Helaas moest Roos door een migraine-aanval af laten weten en bereidde Sierd zich op zijn eigen wijze voor. Bij het overdekte gedeelte vlak voor de schouwburg werden de startnummers opgespeld.

Omdat het zo fris was, besloten we toch maar om ons in de parkeergarages van de omliggende bedrijven (die als kleedruimtes dienden) verder om te kleden. De tassen werden naar de auto van Anouk gebracht. Iedereen ging naar het startvak, wat betekende dat we ons op moesten splitsen want we stonden allemaal in een ander vak. Ondertussen gingen onze “cheercrazies” Marlous en Erik van vandaag naar hun eerste plekje.

Erik: Ja er zaten een paar hobbeltjes in de weg in de voorbereiding voor de zevenheuvelenloop voor ons ( Marlous en Erik ) dus maar eens besloten te gaan supporteren. Er zouden niet alleen alle crazies zijn maar nog vele andere bekende dus wij hadden er zin in! De week ervoor gingen we ons; “ik ga op reis en ik neem mee lijstje ” al maken. Marlous had nog wel een megafoon en dat zou lachen worden en onze Halfcrazy vlag natuurlijk. En drinken dan ??? We zouden lang stil staan en het weer zou ook wisselvallig zijn dus iets waar we het warm van krijgen. Even wat mixen in wat flesjes en klaar! Eenmaal in Nijmegen had het toch wel iets raars om in gewone kleding hier rond te lopen. Nadat we onze lopers en Emma (van Duijn) succes hadden gewenst besloten we naar ons stekkie te gaan. We stonden op 1 km na de start en hadden ook erg gezellige mensen naast ons staan van het huis waar we voor stonden. Het was 13:00 uur en ja daar kwamen de snelle lopers al aan, wat veel en snel als je zo langs de kant staat. Je moest echt heel goed opletten het is bijna niet te doen. Toen kregen we al gauw in de gaten dat we onze Snelle Sierd hadden gemist.

Een voor een kwamen ze langs en wij maar roepen ( Marlous heeeeel luid en duidelijk haha) en zwaaien met de vlag en waarschuwde elkaar als er een bekende aan kwam en daar ging weer een yell haha. We merkten dat het veel mensen nu al een een steuntje in de rug gaf na amper een km. Sommige kwamen ons al lachend tegemoet gelopen haha. Ik denk dat we aardig wat mensen hebben gespot in de meute en hebben kunnen toejuichen. Even snel de mensen bedankt voor de gastvrijheid en de (extra ) borrel en door naar 14 km punt om nog wat mensen binnen te schreeuwen. Wat een fantastische ervaring is dit zeg !! en gelachen hebben we zeker. Nijmegen is echt Super gezellig om te  cheeren.

Mascha: Om 13u was het startschot geweest en ik ging zelf pas rond 13.25u over de start. Man,  wat was ik blij met mijn wegwerpponcho, het was fris en het regende. Eén van mijn startvakgenoten was te vroeg met het uittrekken van zijn poncho en stond te vernikkelen van de kou. Ik had zelf bijna 3km nodig voordat ik opgewarmd was, bbbbrrrrrrr!

Net na de eerste km kreeg ik wel superaanmoediging van Erik en Marlous, die hadden onze supersnelle Sierd zelfs gemist. Al best snel was ik onderaan de eerste heuvel aangekomen, die was best lang en liep redelijk geleidelijk omhoog. De eerste was achter de rug. Maar ik wist dat er nog 3 zouden volgen, om vervolgens 3-4km te dalen. Mijzelf viel de heuvel rond de 7km het zwaarst. Komende vanaf een weg, moesten we linksaf. Daar ging de weg meteen omhoog, zo ver als je voor je kon kijken zag je in een soort golvende beweging hardlopers over de weg gaan. Op z’n Brabants gezegd “een keimooi uitzicht”. Ik moest tijdens het oplopen even een tandje terug doen. Even leek het erop dat de kleine uk in mijn buik de te beklimmen heuvel niet zo mooi vond als ik. Eenmaal boven kon ik de draad weer oppakken. Tussen de 10 en 11km zou de pittigste klim zitten, maar die viel me mee. Een stuk verder ging Nikki me nog voorbij en checkte even of het goed met me ging. Ik gaf aan van wel, dus Nikki liep verder. En wie onze Nikki kent…… die lange benen kan ik met mijn korte pootjes niet bijhouden. Er zat nog een kleine glooiing in het parcours maar daarna ging het alleen maar naar beneden. Rechts, links, rotonde over om vervolgens over een klinkerweggetje te lopen.

En daar stonden ze weer…….. de “cheercrazies” van vandaag. Marlous schreeuwde haar longen uit haar lijf door een megafoon en Erik was net met de crazyvlag van een busje afgeklommen. Stelletje gekken! De laatste paar honderd meter stonden de mensen een paar rijen dik in de regen aan te moedigen, heel gaaf om als loper te zien.

Marleen (foto links) kwam over de finish in een hele mooie tijd van 1:15:17. Nikki (rechts) had op de finish een tijd neergezet van 1:17:06

Emma (de moeder van Marlous) en Anouk, hier nog net samen in beeld, kwamen samen binnen. Zij hadden een hele mooie vlakke race gelopen en zetten samen een tijd van 1:35:26 Onze snelheidsduivel Sierd finishte in een “crazy”tijd, 53:54 op 15km

Ikzelf hoopte, in mijn toestand, om binnen 1:30 binnen te zijn en dat is gelukt. Op 1:24:20 kwam ik over finish.

Met een flesje drinken en een medaille rijker op weg naar de auto van Anouk om droge kleren aan te trekken. We zouden per slot van rekening nog naar de kroeg gaan. Het duurde even voor we elkaar weer gevonden hadden en we op weg gingen naar de kroeg waar we deze supertoffe loop samen af hebben gesloten met een drankje…..

Erik: Na wat geapp en gebel alle crazies weer ontmoet en op naar de kroeg waar we nog eventjes lekker hebben nagepraat en geborreld. Na een lange dag weer op de trein en richting huis. Wat wordt je hier moe van zeg. We hebben echt genoten om dit voor alle lopers te doen maar volgende keer lopen wij graag toch liever zelf ook weer mee!!

Nijmegen bedankt en tot volgend jaar!